Jest to pytanie, z którym spotykam się najczęściej, zarówno w gabinecie lekarskim jak i podczas wykładów, pogadanek czy Muszę przyznać, że odpowiedź na nie jest niezmiernie trudna. Odpowiadając mam zawsze świadomość, że możliwości bezpośredniego oddziaływania na drugiego człowieka są niewielkie. Możemy natomiast wpływać na innych w sposób pośredni tj. poprzez zmianę własnej postawy względem nich. Ta zmiana postawy wymusza często zmianę w zachowaniach drugiej osoby, szczególnie wówczas kiedy istnieją silne powiązania (rodzinne, emocjonalne, finansowe itp.). Dzieje się to na podobnej zasadzie jak w zegarku, gdzie cały mechanizm (w naszym przypadku rodzina) składa się z pojedynczych trybów (żona, mąż, dzieci, dziadkowie), które zazębiają się wzajemnie i obracają w tym samym rytmie. Tak jak alkoholik (jeden z trybów) potrafi wymusić zmianę obrotów innych trybów tak samo członkowie rodziny (pozostałe tryby) są w stanie zmusić go do podporządkowania się ich rytmowi. Szanse na powodzenie całej akcji są tym większe im więcej członków rodziny (więcej trybów) uczestniczy w tym przedsięwzięciu. Pozostaje więc pytanie jak się zachowywać, jak postępować albo co robić, żeby nie pomagać w piciu. Podpowiedzi i wskazówek jest wiele, jednak znacznie trudniejsza jest ich realizacja. Oto garść propozycji: – nie należy zapominać, że alkoholizm jest chorobą przewlekłą i aby pomóc w wyzdrowieniu trzeba koniecznie zaakceptować ten fakt i przestać się wstydzić; – nie należy również traktować alkoholizmu tak jakby był hańbą dla rodziny; jest to bowiem jedna z chorób a powrót do zdrowia jest możliwy, podobnie jak w większości innych; – nie należy traktować alkoholika tak jak niegrzeczne dziecko, bo przecież nie postępuje się tak kiedy ktoś cierpi na jakąkolwiek inną chorobę; – wątpliwy sens ma robienie wyrzutów i wdawanie się w kłótnie, szczególnie wówczas, kiedy alkoholik znajduje się pod działaniem alkoholu; – wygłaszanie kazań i robienie wykładów nie ma również większego sensu, ponieważ alkoholik prawdopodobnie wie już to wszystko o czym chcemy mu powiedzieć, można – natomiast sprowokować go do dalszych kłamstw i wymusić obietnice, których nie będzie w stanie dotrzymać; – nie należy przyjmować obietnic, o których wiadomo, że nie będą możliwe w tym momencie do spełnienia; – dając okłamywać się i udając, że się wierzy można doprowadzić do tego, że alkoholik dojdzie do przekonania, że potrafi przechytrzyć; – używanie szantażu w formie „gdybyś mnie naprawdę kochał to byś przestał pić…” niczego nie zmienia, a jedynie zwiększa poczucie winy, nie mówi się przecież „gdybyś mnie kochał, nie przeziębiłbyś się”; – wypowiadanie gróźb, których nie jest się w stanie spełnić pozwala alkoholikowi sądzić, że nie traktuje się poważnie swoich słów; – nie warto sprawdzać ile alkoholik pije, bowiem i tak nie ma szans na to, aby wiedzieć o wszystkim; – szukanie schowanego alkoholu, zmusza alkoholika do ciągłego wymyślania nowych kryjówek; – chowanie i wylewanie alkoholu jedynie skłania alkoholika do bardziej desperackich prób zdobycia go i ukrycia, a przecież wiadomo, że w końcu i tak znajdzie sposób żeby się napić; – wspólne picie alkoholu nie spowoduje wcale, że alkoholik wypije w sumie mniej, natomiast odwlecze to niewątpliwie moment, w którym zdecyduje się on poprosić o pomoc; – nie należy robić za alkoholika niczego, co mógłby zrobić sam, natomiast usuwanie problemów, chronienie przed ponoszeniem konsekwencji swoich własnych, nieodpowiedzialnych, zachowań (np. nieobecności w pracy, zaciąganie długów i inne skutki picia) odbierają szansę na to, aby alkoholik zauważył do czego doprowadziło go picie i aby zechciał zmienić swoje dotychczasowe postępowanie; – nie należy oczekiwać natychmiastowego wyleczenia, bowiem tak jak w każdej przewlekłej chorobie okres leczenia i rekonwalescencji jest długi, a nawroty choroby są możliwe; – bardzo potrzebne jest alkoholikowi otrzymywanie miłości, wsparcia i zrozumienia podczas podejmowanych prób zaprzestania picia i utrzymywania się w trzeźwości. Dążąc do osiągnięcia swojego celu, należy konsekwentnie stosować zasadę tzw. „twardej miłości”. Polega on a na tym, że kocha się drugiego człowieka a jednocześnie wymaga, aby osobiście ponosił konsekwencje wszelkich swoich decyzji i działań (nawet wówczas, kiedy widzi się, jak bardzo on cierpi z powodu swoich działań czy decyzji i z tego powodu bardzo „boli serce”). Dopiero wówczas alkoholik otrzyma szansę zauważenia do czego doprowadziło picie. Należy mieć świadomość, że przyjęcie takiej postawy może okazać się bardzo trudne, bowiem u większości osób związanych emocjonalnie z alkoholikiem występują objawy tzw. współuzależnienia, które nazywane są często koalkoholizmem. Za obecnością współuzależnienia przemawiają następujące zachowania: poddanie się rytmowi picia alkoholika, przejmowanie za niego odpowiedzialności, obsesyjne kontrolowanie go, pomaganie i nadmierne opiekowanie się nim (w tym niedopuszczanie do tego, aby ponosił on pełne konsekwencje swojego picia i swoich zachowań), wysoka tolerancja na różnego rodzaju patologiczne zachowania alkoholika z jednoczesnym występowaniem poczucia winy i poczucia małej wartości oraz zaniedbywaniem dzieci oraz samego siebie. Osoby współuzależnione są najczęściej, nieświadomymi pomocnikami w piciu i w największym chyba stopniu przyczyniają się do odwlekania decyzji o zaprzestaniu picia i zwróceniu się o pomoc. Zmieniając swoją dotychczasową postawę w stosunku do alkoholika nie należy jednak liczyć na natychmiastowy efekt, bowiem dzisiejsza sytuacja jest sumą wydarzeń, które gromadziły się przez całe lata. Teraz również, do uzyskania oczekiwanych zmian, potrzebne będą tygodnie, miesiące, a może nawet lata. Jedno jest natomiast pewne, że tylko te osoby, które cierpliwie i konsekwentnie będą stosowały powyższe rady mają szansę na sukces, który musi w końcu ukoronować ich wytrwałość. Uczestniczenie w proponowanym przez nas programie terapeutycznym dla rodzin może przyspieszyć ten proces. dr n. med. Bohdan T. Woronowicz

Osoby współuzależnione są najczęściej nieświadomymi pomocnikami w piciu i w największym chyba stopniu przyczyniają się do odwlekania decyzji o jego zaprzestaniu i zwróceniu się o pomoc. Pozostaje więc pytanie, jak się zachowywać i co robić, żeby nie pomagać w piciu. Podpowiedzi i wskazówek jest wiele, jednak znacznie trudniejsza jest ich realizacja. Oto garść propozycji: nie należy zapominać, że alkoholizm jest chorobą przewlekłą i aby pomóc w wyzdrowieniu, trzeba koniecznie zaakceptować ten fakt i przestać się wstydzić; nie należy również traktować alkoholizmu tak, jakby był hańbą dla rodziny. Jest to bowiem jedna z chorób, a powrót do zdrowia jest możliwy, podobnie jak w większości innych; nie należy traktować alkoholika, jakby był niegrzecznym dzieckiem, bo przecież nie postępuje się tak, kiedy ktoś cierpi na jakąkolwiek inną chorobę; wątpliwy sens ma robienie wyrzutów i wdawanie się w kłótnie, szczególnie wówczas, kiedy alkoholik znajduje się pod działaniem alkoholu; wygłaszanie kazań i robienie wykładów nie ma również większego sensu, ponieważ alkoholik prawdopodobnie wie już to wszystko, o czym chcemy mu powiedzieć. Można natomiast sprowokować go do dalszych kłamstw i wymusić obietnice, których nie będzie w stanie dotrzymać; dając się okłamywać i udając, że się wierzy, można doprowadzić do tego, że alkoholik dojdzie do przekonania, że potrafi przechytrzyć; używanie szantażu w formie „gdybyś mnie naprawdę kochał, tobyś przestał pić…” niczego nie zmienia, a jedynie zwiększa poczucie winy; nie mówi się przecież „gdybyś mnie kochał, nie przeziębiłbyś się”; wypowiadanie gróźb, których nie jest się w stanie spełnić, pozwala alkoholikowi sądzić, że nie traktuje się poważnie swoich słów; nie warto sprawdzać, ile alkoholik pije, bowiem i tak nie ma szans na to, aby wiedzieć o wszystkim; szukanie schowanego alkoholu zmusza alkoholika do ciągłego wymyślania nowych kryjówek; chowanie i wylewanie alkoholu skłania jedynie alkoholika do bardziej desperackich prób zdobycia go, a przecież wiadomo, że w końcu i tak znajdzie sposób, żeby się napić; wspólne picie alkoholu nie powoduje wcale, że alkoholik wypije w sumie mniej, natomiast odwlecze to niewątpliwie moment, w którym zdecyduje się on poprosić o pomoc; nie należy robić za alkoholika niczego, co mógłby zrobić sam; natomiast usuwanie problemów, chronienie przed ponoszeniem konsekwencji jego nieodpowiedzialnych zachowań (np. nieobecności w pracy lub zaciągania długów) przekreślają szansę na to, aby alkoholik zauważył, do czego doprowadziło go picie i aby zechciał zmienić swoje dotychczasowe postępowanie; nie należy oczekiwać natychmiastowego wyleczenia, bowiem tak jak w każdej przewlekłej chorobie okres leczenia i rekonwalescencji jest długi, a nawroty choroby są możliwe; bardzo potrzebne jest alkoholikowi okazywanie miłości, wsparcia i zrozumienia podczas podejmowanych przez niego prób zaprzestania picia i utrzymywania się w trzeźwości. W tych wszystkich działaniach pomocne jest wsparcie zarówno ze strony grup Al-Anon, jak i profesjonalistów. Oprac. (Bohdan T. Woronowicz) Ks. Robert Krzywicki, Wspólna droga do wolności. Poradnik dla alkoholików i ich rodzin, Wydawnictwo WAM, Kraków 2017 Polecamy:

Witam was serdecznie Jestem alkoholiczką . Mam 34 lata i prawie wyszłam na prostą, lecz niestety znów poległam. Prawie 2 lata nie piłam i byłam z siebie dumna . Mieszkam w Holandii. Zaczęło się od wyjazdu na urlop przez 2 tygodnie pobytu w PL piłam cały czas . Mama była zawiedziona . Nie rozmawia teraz ze mną . Kiedy wróciłam znów do Holandii w tym marnym stanie obiecałam sobie że się nie napije ! Lecz po 2 miesiącach poległam znów i napiłam się w weekend . Wmówiłam sobie że panuje nad tym ale wpadłam w ciąg . Kupowałam kolejne butelki . W pracy zgłosiłam chorobowe żeby pić. Po tamtym tygodniu powiedziałam sobie że ‚muszę przestać , mam synka 3,5 letniego, nienawidziłam własnego odbicia w lustrze . Przestałam na krótko potem znów piłam na weekendy to miało być tylko , ale kolejny ciąg się zaczął . Nie umiałam skończyć . Potem popracowałam tydzień i od soboty się zaczęło . Wymyślam różne wymówki żeby dostawać wolne . Ostatnio nawet cieszyłam się że synek się przeziębił bo znów mogłam pić do końca tygodnia. Mój partner widział mój stan i wyrzucał butelki te które kupiłam . Byłam wściekła bo nie mogłam pić od rana i musiałam iść znów do sklepu po nowe . Dziś zakończyłam ten ciąg i jestem przerażona . Nie wiem co się ze mną dzieje , powinnam iść do pracy ale w takim stanie nie dam rady wejść na rower . Partner w pracy a ja znów siebie nienawidzę i tego okropnego stanu. Miałam przestać wczoraj ale ręce mi się tak trzęsły że musiałam się napić z rana . Mój Partner od razu zauważył że jest ze mną coś nie tak kiedy pijana nie mogłam wstać z łóżka . Wypiłam jego whisky , które dostał w prezencie . Przez mój okropny apetyt na alkohol boje się że stracę ich obu . Boje się że stracę też dobrą prace . Kocham swojego synka i każdego dnia żałuje że sięgam po to świństwo . Nawet teraz leżę i patrzę na zegarek i czekam aż otworzą monopolowy żeby mogła pójść po alkohol . Nie chce poć i nie chcę tak się czuć . Pozdrawiam was Za tę wiadomość podziękował(a): krzysiek, Gosiax, Paweł Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj Ruby Nie chcesz pić a jednocześnie czekasz aż otworzą monopolowy. Wiesz, że sobie i bliskim szkodzisz ale to pijesz dalej. Tak działa ta choroba. Dobrą wiadomościa jest to, że w każdej chwili możesz ją zatrzymać i leczyć. Nieleczona rozwija sie bardzo szybko i doprowadza do ruiny. Teraz masz wybór...pić albo nie pić. To zależy od Ciebie. Ja dziś nie piję a Ty? Słowo raz wypuszczone nigdy nie powróci. Emilka Alkoholiczka Za tę wiadomość podziękował(a): Ruby Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj szekla Ta choroba zrujnowała już tyle dobra w moim życiu. Nie chcę dzisiaj pić. Nienawidzę dzisiaj samej siebie . Ciągle nie mogę pojąć dlaczego ta okropna choroba dopadła mnie i jak szybko doprowadziła do takiej ruiny. Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Na tym to polega, że alkohol na sylwestra trzeba kupić 3 a nawet 4 razy. Bez reakcji bliskich do dziś myślałbym, że to jest śmieszne, a ja jestem cool. Trochę dziś pochmurno ale w głowie szukam pomysłów na prezenty świąteczne. Pozdrawiam i życzę błękitnego nieba. Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Ostatnia edycja: przez Sebax35. Witaj seba Zaczęłam ten ciąg od rana w poniedziałek bo została wódka z weekendu. Walczyłam z całych sił żeby po nią nie sięgać , chciałam wypić kawę i normalnie się czuć ale nie wytrzymałam i poszły pierwsze kieliszki . Potem telefon do pracy z dobrym kłamstwem żebym mogła dalej pić. Ten mój zalkoholizowany mózg w ogóle nie widzi problemu w tym . Kiedy jestem pijana wmawiam sobie że jestem szczęśliwa taka wiecznie upojona . Ale potem przychodzi ten stan kiedy już mam za dużo i zaczynam analizować co ja najlepszego zrobiłam . Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Ruby Wielu z Nas było w tym samym miejscu co Ty teraz. Wielu z Nas jest dzisiaj trzeźwych, i jeśli jeszcze nie! szczęsliwych to co najmniej zadowolonych z życia. Zbliżają sie święta. Wigilia to taki ciepły wieczór, kolacja rodzinna. Możesz to przeżyc na trzeźwo, radośnie. Jesteśmy tu żywymi przykładami, że da się z tego wyjść, że można. Tylko chciej. Na razie tylko tyle i aż tyle. Już doświadczyłas tego, że bez leczenia sie nie da. Tamto nie pomogła więc coś trzeba zmienić. Zacznij zmieniać, działaj, to naprawdę idealny moment na start Słowo raz wypuszczone nigdy nie powróci. Emilka Alkoholiczka Za tę wiadomość podziękował(a): Ruby Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj Ruby, Twój post jest przejmujący i niezwykle mi bliski, pamiętam czas kiedy piłem i nie mogłem przestać, myślałem o samobójstwie uważając że to jedyny sposób żeby uwolnić się od alkoholu, wszystko wokół mnie się waliło, rodzina, praca, dom, pasje etc., spadłem na dno, cud że żyję lub w najlepszym razie nie wylądowałem w więzieniu. Nie idź do sklepu, znajdź mityng w swojej okolicy i tam pójdź jak najszybciej - - gwarantuje, że poczujesz się lepiej. Terapia i mityngi to jedyna droga według mnie. Ja jestem trzeźwy od 8 lat. Zapytaj na mityngu o broszurę - "Grzech czy choroba" Odpisz czy trafiłeś na mityng Pozdrawiam Cię serdecznie. Paweł Alkoholik Za tę wiadomość podziękował(a): darek70 Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Doskonale wiem, o czym piszesz. Wiele razy pytałem sam siebie,co jeszcze musi się wydarzyć, bym przestał pić ? Detoks, psychiatryk, utrata pracy, prawa jazdy, w końcu rodziny ? Dla alkoholika po pierwszym kieliszku, nagle to wszystko znów staje się obojętne. Sam nie dałem nigdy rady , ale uwierzyłem innym alkoholikom. Skoro im się udało, to czemu nie mi ? Jest w tym duża siła. Większa od mojej, bo takowej wobec alkoholu nie posiadałem. Darek, trzeźwy dzięki wspólnocie AA i programowi 12 kroków. "Everything is gonna be alright" Za tę wiadomość podziękował(a): jerzak, Paweł Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Ostatnia edycja: przez darek70. Witaj Ruby Nic się nie zaczęło, samo nie wypiło, po alkohol nie sięgnęło itd., to Ty zrobiłaś. Warto zacząć brać w końcu odpowiedzialność za własne czyny. To są tylko i wyłącznie Twoje decyzje. Ja nie zadawałam pytań czemu to ja, zaakceptowałam i bardzo zmienić pragnęłam. Twój wpis przypomniał mi mój czynny alkoholizm, ta nienawiść do samej siebie, ona w końcu mnie napędziła do poszukania pomocy. Patrzenie w lustro, wyzywanie siebie, a i tak potem znowu chlanie Ja bez wsparcia z zewnątrz, realnej pomocy nie byłabym nigdy gdzie teraz jestem. Naprawdę możesz zmienić, wiele dokonać. Wszystko jest w głowie, działanie, działanie, działanie. Jestem Monika alkoholiczka. Nie próbuj przeskakiwać schodów, kto ma długą drogę przed sobą, nie biegnie - Paula Modersohn-Becker (,,,) nie nauki...czujesz, że to nie tak - Przyjaciel Za tę wiadomość podziękował(a): HENIEK Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj Moni Dziś to zrobiłam sięgnęłam po pomoc i uczestniczyłam w Mityngu online . Bardzo mi pomogły ich słowa wsparcia i przede wszystkim zrozumienia! Nigdy nie rozumiałam pojęcia jak alkoholik może pomoc drugiemu a jednak . Historie ludzi bardzo mnie poruszyły . Teraz widzę że potrzebowałam tego żeby zrozumieć z czym się zmagam od lat . Dziś znów będę uczestniczyć w kolejnym i mam nadzieje znaleźć sponsorkę i z czystym sumieniem będę chciała rozpocząć program . Miałam iść do sklepu po wódkę żeby przestać czuć się tak bezsensownie . Ale porozmawiałam dzisiaj z osobą , która przechodziła to samo i bardzo mi to pomogło . Nie poszłam do tego sklepu zamiast tego wzięłam się w garść i zaczęłam powoli ogarniać mieszkanie . Pije wodę , łykam witaminy i w końcu coś zjadłam .Nie poddam się Napewno ! Pozdrawiam Za tę wiadomość podziękował(a): Moni74, andrzejej, Tomoe, Alex75, jankes12, marcin, Krysia 1967, Paweł Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Ruby, dajesz sobie szansę na inne życie, bardzo warto ją wykorzystać i żyć, prawdziwie żyć, bez zakłamania, ściemniania, iluzji. Powodzenia Nie próbuj przeskakiwać schodów, kto ma długą drogę przed sobą, nie biegnie - Paula Modersohn-Becker (,,,) nie nauki...czujesz, że to nie tak - Przyjaciel Za tę wiadomość podziękował(a): Ruby Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Ostatnia edycja: przez Moni74. Ruby, gratuluję działania, ale zrób WSZYSTKO żeby dzisiaj się nie napić, po prostu wszystko !!! Jeśli nie możesz wytrzymać to idź na mityng stacjonarny, lub zadzwoń do kogoś, jest jeszcze wcześnie lub miej kontakt on-line, ale to jest moment kiedy być może waży się Twoje życie !!! WALCZ o Twoje Szczęśliwe Życie na Trzeźwo !!! Czytając Twój post uważam że warto... Pozdrawiam Cię. Paweł Alkoholik Za tę wiadomość podziękował(a): marcin, Krysia 1967 Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj Ruby Dobrze, że działasz choćby on-line. Gdybyś miała czas spróbuj realu: Dla mnie najgorsze było pokonanie obsesji picia gdy odstawiłem alkohol. Gdy ciało dojdzie do normy - nie wmawiaj sobie, że ciało potrzebuje. Ciało NIE POTRZEBUJE. Potrzebuje Twój chory umysł i w nim musisz przemeblowania dokonać. Pomogą Ci doświadczenia innych alkoholików czy program zdrowienia Wspólnoty AA. Jestem alkoholikiem. Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Cześć Ruby . Fajnie,że jesteś. ...Nie poddam się Napewno ! Pozdrawiam I tego się trzymaj .Pozdrawiam. Jestem Krysia alkoholiczka. Za tę wiadomość podziękował(a): Sebax35 Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji. Witaj Ruby Jestem Janek alkoholik dzisiaj nie piję Proszę Zaloguj lub Zarejestruj się, aby dołączyć do konwersacji.

Jednym z wykreowanych przez pandemię nowych przyzwyczajeń jest rzadsze robienie zakupów. To jednak zazwyczaj oznacza jednorazowo większe zakupy, które często dotyczą także alkoholu. Ten „zwiększony” dostęp do niego bywa zgubny. Dowiedz się, jak kontrolować swoje picie, żeby nie wpaść w nałóg. Specjaliści ostrzegają, że osoby, które wcześniej piły alkohol na poziomie niskiego ryzyka, w wyniku różnego rodzaju okoliczności, mogą szybko zwiększyć swoje picie do poziomu wysokiego ryzyka. Tak się niestety dzieje teraz w wielu domach, które na czas pandemii zamieniły się w nasze miejsca pracy. „Co rano siadam przed laptopem, a kątem oka widzę w rogu kuchni stertę czteropaków piwa. Kupuję naraz po 6-7 zgrzewek, żeby nie wychodzić do sklepu za często. W ciągu tygodnia zapasy szybko się kończą, bo piję do obiadu, do kolacji, a później sam nie wiem, kiedy otwieram kolejne puszki przed telewizorem” – opowiada 34-letni pracownik korporacji, który od początku pandemii pracuje zdalnie. Choć nie ma poczucia, że traci kontrolę nad swoim piciem, to jednak bierze pod uwagę, że po powrocie do normalnego trybu życia trudniej będzie mu zmienić niekorzystny nawyk. Taka świadomość to pierwszy krok do sukcesu! „Ktoś, kto dziś pije ryzykownie lub szkodliwie może na tyle ograniczyć swoje picie, aby radykalnie zmniejszyć wynikające z niego szkody” – podkreśla Jagoda Fudała, kierownik Działu Lecznictwa Odwykowego i Programów Medycznych Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych (PARPA). PARPA zachęca więc do tego, by kontrolować swoje picie. To istotne szczególnie teraz, w czasie epidemii, kiedy ważne jest dbanie o odporność organizmu – a naukowo udowodniono, że alkohol ma negatywny wpływ na system odpornościowy, w tym także odporność na zakażenie koronawirusem. Jak zatem ograniczyć ilość spożywanego alkoholu i związane z tym ryzyko dla zdrowia? Oto praktyczne porady ekspertów: 1. Poznaj limity i nie przekraczaj ich. Choć według Światowej Organizacji Zdrowia nie ma bezpiecznej dawki alkoholu, to jednak istnieją opracowane przez jej ekspertów limity spożywania alkoholu o niskim poziomie ryzyka szkód (różne w zależności od płci). I tak np.: mężczyzna, który pije kilka razy w tygodniu, nie powinien dziennie przekraczać limitu 40 g czystego alkoholu – co w praktyce oznacza nie więcej niż 2 półlitrowe butelki piwa lub 2 kieliszki wina (o pojemności 200 ml każdy) lub 120 ml wódki. Warto wiedzieć, że dla kobiet limit ustalony przez ekspertów jest o połowie mniejszy! Ponadto, w celu zminimalizowania ryzyka szkód zdrowotnych wynikających z częstego picia alkoholu eksperci zalecają zachowywanie co najmniej dwóch dni abstynencji w tygodniu (najlepiej dzień po dniu). Podstawowa zasada odpowiedzialnego spożywania alkoholu pozostaje zatem niezmienna: im mniej, tym lepiej i bezpieczniej. 2. Podczas picia alkoholu przestrzegaj wcześniej ustalonych zasad. Warto wyznaczyć sobie „żelazne” reguły dotyczące spożywania alkoholu i stosować się do nich. Specjaliści sugerują, że dla wielu osób stopniowe ograniczanie picia będzie łatwiejsze niż natychmiastowa rezygnacja z alkoholu. Doradzają też jak należy pić, aby zwiększyć swoją kontrolę: pij wolno i małymi łykami pomiędzy poszczególnymi drinkami sięgaj po napoje bezalkoholowe nie zaczynaj picia z pustym żołądkiem zamień mocny alkohol na słabszy. 3. Nie rób zapasów alkoholu. Rzadsze wizyty w sklepie mogą sprawić, że kupujemy większe ilości alkoholu – to błąd! Łatwy dostęp do alkoholu może okazać się pokusą, której trudno się oprzeć. Może okazać się, że sięgamy po alkohol częściej właśnie dlatego, bo jest „pod ręką”. Z robienia zapasów warto zrezygnować także dla dobra dzieci, by dawać im dobry przykład. 4. Poproś bliskich o wsparcie. W dobie koronawirusa popularne są spotkania online przy alkoholu. Jeśli znajomi mają zwyczaj namawiania do wspólnego picia nie wstydź się odmawiać lub wręcz poprosić, by tego więcej nie robili. Dużo mówi się o nadmiernych kilogramach zdobytych podczas pandemii, w związku z tym, w ramach odmawiania, można użyć tego właśnie argumentu, by uzasadnić chęć abstynencji, np. mówiąc: „Zaniedbałem się trochę przez tę epidemię, zamierzam teraz lepiej się odżywiać i ograniczam picie, bo alkohol ma mnóstwo kalorii”. Jeśli masz zwyczaj wspólnego picia z domownikami, np. podczas wieczornego oglądania telewizji, zaproponuj by co któryś raz zamiast otwierać butelkę wina np. przetestować nowe przepisy na bezalkoholowe koktajle z egzotycznych owoców. W ten sposób zachowacie rytuał „popijania” czy nawyku trzymania w ręku szklanki, ale bez „udziału” alkoholu. 5. W wybrane dni zachowaj abstynencję. Warto wyznaczyć sobie w ciągu tygodnia minimum dwa dni bez picia alkoholu – najlepiej, aby były to dni jeden po drugim. Nie naginaj ustalonych zasad – jeden, nawet słaby drink czy szklanka piwa to już złamanie abstynencji. Są jednak sytuacje, w których konieczne jest nie tylko ograniczenie, lecz całkowita rezygnacja z picia alkoholu – i to nie tylko w czasie epidemii. Dotyczy to przede wszystkim kobiet w ciąży i matek karmiących (negatywny wpływ alkoholu na zdrowie dziecka został wielokrotnie udowodniony), a także młodzieży i osób przyjmujących leki. Z alkoholu powinni zrezygnować także rodzice, którzy opiekują się dziećmi. Oprac. MW, Źródła: Materiały edukacyjne opracowane przez Instytut Łukasiewicza na zlecenie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Więcej informacji na temat konkretnych limitów spożycia w ramach picia o niskim ryzyku szkód można znaleźć w publikacji pt. Alkohol – czy można pić bezpiecznie?, wydanej przez PARPA w ramach Narodowego Programu Zdrowia na lata 2016-2020. Czytaj też:Historia problemów z alkoholem twoich teściów może prowadzić do twoich własnych problemów z alkoholem Źródło: Serwis Zdrowie PAP

Czy normalny, zdrowy człowiek ma jakikolwiek problem, żeby nie pić? Alkoholu, coca-coli, oranżady, soku z ananasów, czegokolwiek (poza wodą)? Nie sądzę. Nie chce, to nie pije - i koniec tematu. Z alkoholikami oraz ludźmi, których… hm… "relacje" z alkoholem z jakiegoś, nie dokładnie jeszcze zdiagnozowanego powodu nie są normalne, jest inaczej. Alkoholizm jest chorobą trwałą (nie jest możliwy powrót do stanu sprzed uzależnienia) oraz chroniczną - ma albo może mieć nawroty. Nawrót choroby alkoholowej nie oznacza automatycznie picia - można powiedzieć, że powrót do picia, to ostatni objaw nawrotu. Przedostatnim objawem jest głód alkoholowy - specyficzne w tej chorobie psychiczne i fizyczne łaknienie alkoholu. Objawów nawrotu jest znacznie więcej, właściwie tak dużo, że trzeba je było podzielić na grupy: zmiany w samopoczuciu fizycznym, zmiany w samopoczuciu psychicznym. zmiany w trybie życia oraz stosunkach z innymi ludźmi… Jednym ze sposobów, by nie wrócić do picia jest samoobserwacja (we Wspólnocie AA albo w grupie terapeutycznej na pomoc i wsparcie w tym zakresie można też liczyć ze strony współtowarzyszy niedoli) i wyłapywanie objawów nawrotu wcześniej, jeszcze zanim dojdzie do tego ostatniego, czyli wtedy, kiedy zatrzymać się i zawrócić z drogi do knajpy czy sklepu monopolowego jest jeszcze stosunkowo łatwo. Kolejna sprawdzona metoda to popularny wśród uzależnionych program HALT, zgodnie z którym nigdy nie należy być głodnym, złym (rozdrażnionym) samotnym i zmęczonym. Jest to akronim od angielskich słów: Hungry, Angry, Lonely, Tired. Stany te, jak wykazało doświadczenie pokoleń alkoholików, sprzyjają nawrotom choroby alkoholowej. Głównie warto pamiętać, że głód alkoholowy może wywołać zwyczajne pragnienie. Wielu moich znajomych alkoholików, w pierwszym okresie abstynencji, nie rozstaje się z półlitrową butelką wody mineralnej. Solidne opicie się wodą albo sokiem naprawdę potrafi pomóc. Mam świadomość, że dla wielu osób, które mają problem z piciem, informowanie o tym wszystkich wokół może stanowić poważny problem, a w takim razie, w jaki sposób odmawiać picia, gdy alkoholem częstują? Do najbardziej popularnych należą wymówki dotyczące choroby i przyjmowanych leków, których rzekomo pod żadnym pozorem nie wolno mieszać z alkoholem, lub prowadzenia samochodu i zrozumiałej konieczności utrzymania abstynencji w związku z tym. Jednorazowo może to od biedy wystarczyć, ale na dłuższą metę nie jest rozwiązaniem skutecznym, coś o tym wiem. Z mojego własnego doświadczenia wynika, że skuteczny jest prosty komunikat: dziękuję, ja w ogóle nie piję alkoholu, z lekko wzmocnionym w ogóle. Zwykle wystarcza. Jeśli jednak nie, powtarzam, jak zdarta płyta to samo. W towarzystwie, które nachalnie namawia do picia, wręcz stara się mnie do niego zmusić, nie bywam już od dawna. I to też jest dobra metoda - zmienić towarzystwo. Paru przyjaciół z terapii i mityngów AA opowiadało o pożytkach modlitwy w sytuacjach, gdy trudno im było zachować abstynencję. Ja może takich doświadczeń nie mam, ale też jestem przekonany, że modlitwa w trudnych chwilach życia zaszkodzić nie może. Ciekawego odkrycia dokonali z pół wieku temu amerykańscy… sędziowie, a może jednak alkoholicy. Kierowcy złapanemu na prowadzeniu pod wpływem alkoholu sędzia dawał wybór: albo odsiadka, albo uczestnictwo w dziewięćdziesięciu mityngach AA w ciągu dziewięćdziesięciu dni, czyli po prostu udział w spotkaniach Anonimowych Alkoholików przez trzy miesiące codziennie. Delikwenci, którzy wybrali drugą opcję (w skrócie "90 na 90") zauważyli, że obecność na mityngach pomaga im utrzymać abstynencję, że dzięki nim po prostu nie chce im się pić. Metoda okazała się tak skuteczna, że do dziś we Wspólnocie Anonimowych Alkoholików sugeruje się nowicjuszom i początkującym, którzy mają problem z utrzymaniem abstynencji, by "zrobili" 90 mityngów w 90 dni. Warta uwagi jest też sugestia, by alkoholik, który już nie czuje się pewnie, któremu chce się pić, zatelefonował do jakiegoś innego trzeźwego alkoholika i porozmawiał z nim. Jestem pewien, że zdecydowana większość uczestników mityngów AA ma w swoich telefonach dziesiątki albo i setki numerów mniej czy bardziej znajomych alkoholików. To nie muszą być najlepsi kumple, wystarczy, żeby byli trzeźwymi alkoholikami - ja sam rozmawiałbym z każdym, kto przedstawiłby się jako alkoholik i poprosił o rozmowę, bo boi się, że może się napić, i nie miałoby znaczenia, że go nie znam albo, że jest środek nocy. Takim prośbom się nie odmawia. A metoda jest skuteczna - po prostu. Ważna umiejętnością dla alkoholika, który pragnie utrzymać abstynencję, jest zdolność unikania wyzwalaczy. Czym są te wyzwalacze? Jak sama nazwa wskazuje, są to czynniki, które mogą wywołać chęć napicia się, wyzwolić głód alkoholu. Oczywiście wspólnym wyzwalaczem dla wszystkich alkoholików jest sam alkohol - stąd też bardzo poważnie traktowane rady, by nie trzymać go w domu, nie chodzić w miejsca, w których głównie pije się alkohol, nie kupować alkoholu, nie dawać w prezencie, upewniać się, że w tym, co chce się zjeść albo wypić nie ma alkoholu (np. torty, lody, czekoladki i wiele innych); wielu znanych mi alkoholików nie używa kosmetyków na bazie alkoholu - na szczęście jest już spory wybór innych. Wyzwalaczy, poza alkoholem, jest całe mnóstwo i często mają one charakter indywidualny - mogą to być miejsca, osoby sytuacje, przedmioty, nawet dźwięki, które konkretnej osobie kojarzą się z piciem. Na pewno nie wymieniłem tutaj wszystkich, wydaje mi się nawet, że nie jest to możliwe, jednak najważniejszą dla mnie, ulubioną, najbardziej skuteczną metodę, sposób, "trick", rozwiązanie, znalazłem w książce: Praktyka dowodzi, że nic lepiej nie umacnia niezależności od alkoholu, jak intensywna praca z innymi alkoholikami. Ten sposób jest zawsze skuteczny. Nawet wtedy, kiedy inne zawodzą. Jest to Dwunasty Krok naszego Programu ("Anonimowi Alkoholicy" s. 77).

Próba porzucenia alkoholu może być trudna. Uwarunkowania psychologiczne i presja społeczna, by nadal pić, są ogromne. Nie mniej uwierz, że zdecydowana większość osób może przełamać ten zły nawyk, jeśli przygotowuje się do tego tak jak chociażby sportowiec do zawodów. Oto 7 naszych wskazówek, które pomogą Ci zrobić sobie przerwę, lub rzucić alkohol na stałe 1. Realizuj wyzwanie fizyczne równolegle z alkoholowym To może wydawać się dziwnym miejscem na początek, ale jest to klucz do każdego okresu bezalkoholowego. Zarezerwuj wyzwanie fizyczne wykraczające poza twoje obecne możliwości. Jeśli możesz po prostu pobiegać wokół bloku, być może zacznij od parkrunu na 5 km, a jeśli Twój limit to 10 km, to może idź na maraton. Pływanie, chodzenie, wspinaczka, sztuki walki, cokolwiek. Fizyczny cel zapewni: Skupienie – zachowanie rutyny ćwiczeń Regularne Ćwiczenie – wzmocni Twoje ciało i umysł Pewność siebie – udowodnisz, że jesteś w stanie zrobić więcej, niż kiedykolwiek sobie wyobrażałeś 2. Jeśli się pomylisz, co z tego? Najszybszą drogą do trwałej zmiany nawyków jest współczucie, a nie poczucie winy. Badania raz po raz wykazały, że przebaczenie prowadzi do osobistej odpowiedzialności, podczas gdy poczucie winy sprawia, że szukamy wymówek. Istnieje powszechne błędne przekonanie, że pomyłka oznacza porażkę, która otwiera wrota do zbytniego pobłażania. Tworzy to spiralę przejadania się/picia i złego samopoczucia. Jeśli się pomylisz – co z tego, kogo to obchodzi, odkurz się na siebie, ucz się na błędach i wróć silniejszy. Nikt nie jest doskonały 3. Złe nawyki najłatwiej zastąpić innymi, lepszymi Po latach uwarunkowań psychologicznych nagła próba zmiany nawyku alkoholowego jest trudna. Najlepszym sposobem na przełamanie złych nawyków jest zastępowanie ich innymi. Oto 3 kroki, które pomogą Ci przełamać złe nawyki: Znajdź swój wyzwalacz — o której godzinie, w jakim miejscu, jakie emocje towarzyszą Ci w chwilach poprzedzających chęć picia? Odkryj, co napędza Twój nawyk picia, czego pragniesz kiedy chcesz się napić? odprężenia, towarzystwa, adrenaliny? Zmień swoją rutynę i pozbądź się nawyku picia — gdy już wiesz, co wywołuje nawyk, wszystko, co musisz zrobić, to zastąpić go inną zdrową rutyną, która zapewnia taką samą motywację. 4. Użyj wymówki – wziąłem udział w wyzwaniu Większość z nas potrzebuje przyzwoitego powodu, aby „nie” pić – to smutne, ale prawdziwe. Alkohol jest jedynym narkotykiem na świecie kiedy ludzie cię krytykują, gdy go rzucasz! O ile nie jesteś w ciąży lub nie jesteś chora, większość wymówek jest często wyśmiewana przez dobrych przyjaciół, rodzinę i współpracowników, którzy chcą odzyskać swoich kumpli do picia. Więc skorzystaj z wymówki – każdy uwielbia wyzwania, a bycie bez alkoholu to po prostu kolejna rzecz, którą możesz dodać do swojej listy obok triathlonów, maratonów, czy innych wyzwań… Więc kiedy ktoś Cię zapyta: Hej, chcesz się napić? Ty odpowiadasz: Jasne, ale wodę z kranu bo jestem w trakcie wyzwania i czuję się wspaniale! 😀 Zadanie wykonane, brawo! 5. Zanotuj wszystkie powody, dla których chcesz rzucić alkohol Wymień wszystkie powody, dla których chcesz rzucić alkohol. Bądź kreatywny i pozwól, aby to wszystko wypłynęło z Ciebie. Aby uzyskać dodatkową motywację, umieść swoją listę tam, gdzie będziesz ją codziennie widział. 6. Kontynuuj planowanie Brzmi to przesadnie, ale wiemy, że warto planować jak sportowiec i oczekiwać nieoczekiwanego. Zawsze znajdzie się dawno zaginiony przyjaciel, który pojawi się na twoim progu, chcąc dogonić kilka drinków. Przygotuj się na te chwile, kiedy nadejdą, a one sprawią, że uśmiechniesz się krzywo, a następnie dokonasz wyboru, który będzie pasował do Twoich celów. Dowiedz się również, co zamierzasz wypić jeżeli znajdziesz się w barze czy restauracji z innymi osobami, którzy będą pili – dowiedz się, czy bezalkoholowe alternatywy. Zawsze też warto mieć kilka zapasów napoji bezalkoholowych na wypadek, gdybyś dotarł na spotkanie i nie ma ich w magazynie. 7. Świadomość picia i uważność Ze świadomości pochodzi zdolność do zmiany, a bycie świadomym swoich nawyków jest początkiem tego procesu. Powodem, dla którego nasze mózgi kochają nawyki, jest to, że procesy te przebiegają bez świadomego myślenia, oszczędzając cenną energię. Uważność pomaga rzucić jasne światło na te nawyki, które nas powstrzymują od picia. Nagle zauważamy, co się naprawdę dzieje. Ile i dlaczego pijemy. Gdy te podświadome rutyny powrócą do pełnego widoku, możemy zastosować powyższe kroki, aby wprowadzić tę cudowną zmianę. Odpowiedzialność Codzienna odpowiedzialność jest tak ważna dla trwałej zmiany nawyków – jest to Twój pewnego rodzaju osobisty trener, który lubi czuć, że musisz pozostać wierny swoim celom, w przeciwnym razie będziesz musiał się z nim zmierzyć i powiedzieć, że zaliczyłeś wpadkę. To trochę tak, jakbyś miał swojego osobistego instruktora siłowni, który czuwa nad tobą i pilnuje, abyś stawił się i trenował każdego dnia. Dołączając do wyzwania masz możliwość dołączenia do zamkniętej grupie na FB, w której CODZIENNIE otrzymasz post dotyczący odpowiedzialności, w którym zachęcamy wszystkich członków do interakcji. Pomaga to stworzyć podobne do trenera poczucie, że ktoś dba o ciebie, upewniając się, że pozostajesz na dobrej drodze. Ta prosta codzienna odprawa czyni cuda. Powodzenia! Tym akcentem pozostawiam Cię i życzę udanego dnia mając nadzieję, że wyciągniesz z dzisiejszego postu kilka wskazówek dla siebie, powodzenia! Przytoczone źródła ***Disclaimer*** Celem bloga jest popularyzacja wiedzy na tematy związane z nadużywaniem alkoholu. Autor bloga nie odpowiada za treści bloga w jakimkolwiek zakresie, a w szczególności za jakąkolwiek szkodę wyrządzoną zastosowaniem, lub brakiem zastosowania się do tej treści. Autor zastrzega sobie prawo do zmiany tekstów oraz poglądów wyrażonych na blogu. Wszystkie treści na blogu mają charakter wyłącznie informacyjny, żadna zawartość tej witryny nie powinna być nigdy wykorzystywana jako substytut bezpośredniej porady medycznej od lekarza lub innego wykwalifikowanego klinicysty.

Czasami bardzo ciężko odróżnić spożywanie alkoholu dla relaksu od początków uzależnienia. W przypadku każdej osoby alkoholizm rozwija się inaczej i wynika z innych okoliczności. Podejrzewasz, że bliska Ci osoba ma problem z alkoholem? Dowiedz się, jak uświadomić alkoholikowi, że jest alkoholikiem. Spis treściObjawy alkoholizmu – jak je rozpoznaćJak powiedzieć alkoholikowi, że jest uzależniony i powinien przestać pić?Wymówki alkoholikaJak działa mechanizm zaprzeczenia u alkoholikaZacznij działać szybko, a zwiększysz szanse na wyleczenie Objawy alkoholizmu – jak je rozpoznać W Polsce picie alkoholu nie jest uważane za coś złego – w końcu każdy ma prawo żyć własnym życiem. Wysokoprocentowe napoje są zazwyczaj podawane podczas okazjonalnych spotkań, a te niskoprocentowe stanowią przyjemny dodatek do odpoczynku. Wynika to z tego, że alkohol działa rozluźniająco i odprężająco. Jaka jest granica pomiędzy piciem dla rozluźnienia a uzależnieniem? Jak trafnie rozpoznać osoby uzależnione i chorobę alkoholową? Nałóg alkoholowy to choroba, która atakuje mózg i ośrodek układu nerwowego. Ma wiele skutków zarówno dla naszego organizmu, jak i kondycji psychicznej. Często prowadzi do poważnych problemów, takich jak zaniki pamięci, niewydolność wątroby, a w niektórych przypadkach nawet do śmierć. W przypadku uzależnienia alkohol dominuje całe życie i jest obowiązkowym elementem życia osoby uzależnionej. Alkoholik wszystko zaczyna podporządkowywać piciu i z dnia na dzień spożywa coraz więcej alkoholu. To z kolei powoduje zwiększenie tolerancji organizmu na alkohol, czyli do odprężenia alkoholikowi potrzeba już całej butelki wódki, a nie tylko jednego kieliszka. Zwiększona tolerancja na alkohol to jeden z najpoważniejszych sygnałów świadczących o możliwości uzależnienia się od alkoholu. Na samym początku niemal wszyscy alkoholicy zaprzeczają temu, że mają jakikolwiek problem. Jednak w rzeczywistości coraz częściej wszystko sprowadzają do picia alkoholu, a do tego zaniedbują swoje codzienne obowiązki. Kolejnym sygnałem świadczącym o chorobie alkoholowej jest picie w samotności lub w tajemnicy. Alkoholikowi łatwiej pić, gdy nikogo nie ma w pobliżu, ponieważ nikt nie będzie go oceniał za to, co robi. Co jeszcze świadczy o uzależnieniu od alkoholu? Rozdrażnienie, wahania nastroju, problemy z koncentracją, tendencja do wszczynania awantur oraz agresywne zachowanie. Jak powiedzieć alkoholikowi, że jest uzależniony i powinien przestać pić? Przede wszystkim do rozmowy należy podejść bez nerwów. Wrogie nastawienie połączone z próbą zwrócenia uwagi na problem przeważnie skończy się awanturą i przyniesie odwrotny skutek. Osoba uzależniona nie zdaje sobie sprawy z tego, że zachowuje się inaczej niż wtedy, jak przez cały czas była trzeźwy. Alkoholik jest przekonany, że wszystko ma pod kontrolą, a alkohol w żaden sposób nie wpływa na jego życie. To przekonanie jest dodatkowo potwierdzane tym, że najbliżsi bardzo często starają się usprawiedliwiać alkoholika i równie często biorą na siebie odpowiedzialność za ich zachowanie. Co więcej, twierdzi też, że przecież może przestać pić, kiedy tylko będzie chciał. Ważny jest również moment, w którym rozmawiamy z alkoholikiem. Taka rozmowa musi odbyć się w momencie, kiedy alkoholik jest trzeźwy. W innym przypadku Twoje starania nie będą miały żadnego sensu. Do rozmowy należy się odpowiednio przygotować. Podawane argumenty muszą być racjonalne i oparte na emocjach. Nie bój się mówić wprost o tym, co Cię boli i jak alkohol wpływa na Wasze życie. Staraj się jednak nie osądzać alkoholika, ponieważ może ona to odebrać jako atak. Najważniejsze jest to, aby alkoholik sam zrozumiał, że ma problem i powinien rozpocząć terapię. Tylko w ten sposób walka z nałogiem będzie miała sens i może zakończyć się sukcesem. Wymówki alkoholika Podstawowym sygnałem choroby alkoholowej jest zaprzeczanie rzeczywistości. Jest to mechanizm obronny, który daje osobie uzależnionej złudne wrażenie, że problem wcale jej nie dotyczy. Bardzo często alkoholik jest na tyle przekonujący, że z powodzeniem potrafi oszukać zarówno siebie, jak i najbliższych. Jakie są najczęstsze wymówki osób uzależnionych? “Przecież nie piję codziennie” – alkoholizm bardzo często kojarzy się z codziennym piciem. Nawet pijąc kilka razy w tygodniu można uzależnić się od alkoholu. O alkoholizmie świadczy nie tylko ilość spożywanego alkoholu, ale także długofalowa częstotliwość. “Przecież pracuję i zarabiam” – alkoholicy bardzo często jako wymówkę traktują chodzenie do pracy i utrzymywanie rodziny. “Mogę przestać pić w każdej chwili” – w większości przypadków alkoholik twierdzi, że odstawić alkohol, kiedy tylko będzie chciał. W praktyce jednak zaprzestanie picia trwa maksymalnie kilka dni (zazwyczaj przez ciężkie objawy zespołu odstawiennego). “Przecież wszyscy piją” – zazwyczaj alkoholik obraca się w towarzystwie, które również nadmiernie spożywa alkohol przez to nie widzi, że jest to coś złego. “Piję tylko okazyjnie” – bardzo szybko okazuje się, że każda okazja jest dobra do wypicia. “Alkohol pomaga mi zasnąć” – wbrew pozorom alkohol powoduje zaburzenia snu. “To tylko piwo” – to, że piwo zawiera mniej alkoholu wcale nie oznacza, że nie można się od niego uzależnić. Wszystko zależy od ilości i częstotliwości spożywania alkoholu. Jak działa mechanizm zaprzeczenia u alkoholika Mechanizmem zaprzeczenia nazywamy system zachowań, który pozwala alkoholikowi wyprzeć problem. Powoduje on, że alkoholik oszukuje zarówno swoich bliskich, jak i samego siebie. Jest na tyle przekonujący, że udaje mu się przekonać innych, że nie ma żadnego problemu z alkoholem i że w każdej chwili może przestać go spożywać. Trzeba jednak mieć na uwadze, że osoba uzależniona nie myśli racjonalnie, a jego rzeczywistość jest zakłamana. To z kolei powoduje, że nie jest on w stanie racjonalnie określić swojego problemu oraz jego konsekwencji. Zacznij działać szybko, a zwiększysz szanse na wyleczenie Uzależnienie można pokonać. Kiedy alkoholik uświadomi sobie swoje uzależnienie, powinien jak najszybciej podjąć kompleksowe leczenie. Często zdarza się tak, że alkoholik zgłasza się na leczenie dopiero w bardzo zaawansowanej fazie uzależnienia, wtedy też pokonanie nałogu alkoholowego jest dużo cięższe. Im szybciej alkoholik podejmie leczenie, tym lepiej. Zobacz także Dawka śmiertelna alkoholu Plastikowy paszport COVID

Czy normalny, zdrowy człowiek ma jakikolwiek problem, żeby nie pić? Alkoholu, coca-coli, oranżady, soku z ananasów, czegokolwiek (poza wodą)? Nie sądzę. Nie chce, to nie pije - i koniec tematu. Z alkoholikami oraz ludźmi, których… hm… "relacje" z alkoholem z jakiegoś, nie dokładnie jeszcze zdiagnozowanego powodu nie są normalne, jest inaczej. Alkoholizm jest chorobą trwałą (nie jest możliwy powrót do stanu sprzed uzależnienia) oraz chroniczną - ma albo może mieć nawroty. Nawrót choroby alkoholowej nie oznacza automatycznie picia - można powiedzieć, że powrót do picia, to ostatni objaw nawrotu. Przedostatnim objawem jest głód alkoholowy - specyficzne w tej chorobie psychiczne i fizyczne łaknienie alkoholu. Objawów nawrotu jest znacznie więcej, właściwie tak dużo, że trzeba je było podzielić na grupy: zmiany w samopoczuciu fizycznym, zmiany w samopoczuciu psychicznym. zmiany w trybie życia oraz stosunkach z innymi ludźmi… Jednym ze sposobów, by nie wrócić do picia jest samoobserwacja (we Wspólnocie AA albo w grupie terapeutycznej na pomoc i wsparcie w tym zakresie można też liczyć ze strony współtowarzyszy niedoli) i wyłapywanie objawów nawrotu wcześniej, jeszcze zanim dojdzie do tego ostatniego, czyli wtedy, kiedy zatrzymać się i zawrócić z drogi do knajpy czy sklepu monopolowego jest jeszcze stosunkowo łatwo. Kolejna sprawdzona metoda to popularny wśród uzależnionych program HALT, zgodnie z którym nigdy nie należy być głodnym, złym (rozdrażnionym) samotnym i zmęczonym. Jest to akronim od angielskich słów: Hungry, Angry, Lonely, Tired. Stany te, jak wykazało doświadczenie pokoleń alkoholików, sprzyjają nawrotom choroby alkoholowej. Głównie warto pamiętać, że głód alkoholowy może wywołać zwyczajne pragnienie. Wielu moich znajomych alkoholików, w pierwszym okresie abstynencji, nie rozstaje się z półlitrową butelką wody mineralnej. Solidne opicie się wodą albo sokiem naprawdę potrafi pomóc. Mam świadomość, że dla wielu osób, które mają problem z piciem, informowanie o tym wszystkich wokół może stanowić poważny problem, a w takim razie, w jaki sposób odmawiać picia, gdy alkoholem częstują? Do najbardziej popularnych należą wymówki dotyczące choroby i przyjmowanych leków, których rzekomo pod żadnym pozorem nie wolno mieszać z alkoholem, lub prowadzenia samochodu i zrozumiałej konieczności utrzymania abstynencji w związku z tym. Jednorazowo może to od biedy wystarczyć, ale na dłuższą metę nie jest rozwiązaniem skutecznym, coś o tym wiem. Z mojego własnego doświadczenia wynika, że skuteczny jest prosty komunikat: dziękuję, ja w ogóle nie piję alkoholu, z lekko wzmocnionym w ogóle. Zwykle wystarcza. Jeśli jednak nie, powtarzam, ja zdarta płyta to samo. W towarzystwie, które nachalnie namawia do picia, wręcz stara się mnie do niego zmusić, nie bywam już od dawna. I to też jest dobra metoda - zmienić towarzystwo. Paru przyjaciół z terapii i mityngów AA opowiadało o pożytkach modlitwy w sytuacjach, gdy trudno im było zachować abstynencję. Ja może takich doświadczeń nie mam, ale też jestem przekonany, że modlitwa w trudnych chwilach życia zaszkodzić nie może. Ciekawego odkrycia dokonali z pół wieku temu amerykańscy… sędziowie, a może jednak alkoholicy. Kierowcy złapanemu na prowadzeniu pod wpływem alkoholu sędzia dawał wybór: albo odsiadka, albo uczestnictwo w dziewięćdziesięciu mityngach AA w ciągu dziewięćdziesięciu dni, czyli po prostu udział w spotkaniach Anonimowych Alkoholików przez trzy miesiące codziennie. Delikwenci, którzy wybrali drugą opcję (w skrócie "90 na 90") zauważyli, że obecność na mityngach pomaga im utrzymać abstynencję, że dzięki nim po prostu nie chce im się pić. Metoda okazała się tak skuteczna, że do dziś we Wspólnocie Anonimowych Alkoholików sugeruje się nowicjuszom i początkującym, którzy mają problem z utrzymaniem abstynencji, by "zrobili" 90 mityngów w 90 dni. Warta uwagi jest też sugestia, by alkoholik, który już nie czuje się pewnie, któremu chce się pić, zatelefonował do jakiegoś innego trzeźwego alkoholika i porozmawiał z nim. Jestem pewien, że zdecydowana większość uczestników mityngów AA ma w swoich telefonach dziesiątki albo i setki numerów mniej czy bardziej znajomych alkoholików. To nie muszą być najlepsi kumple, wystarczy, żeby byli trzeźwymi alkoholikami - ja sam rozmawiałbym z każdym, kto przedstawiłby się jako alkoholik i poprosił o rozmowę, bo boi się, że może się napić, i nie miałoby znaczenia, że go nie znam albo, że jest środek nocy. Takim prośbom się nie odmawia. A metoda jest skuteczna - po prostu. Ważna umiejętnością dla alkoholika, który pragnie utrzymać abstynencję, jest zdolność unikania wyzwalaczy. Czym są te wyzwalacze? Jak sama nazwa wskazuje, są to czynniki, które mogą wywołać chęć napicia się, wyzwolić głód alkoholu. Oczywiście wspólnym wyzwalaczem dla wszystkich alkoholików jest sam alkohol - stąd też bardzo poważnie traktowane rady, by nie trzymać go w domu, nie chodzić w miejsca, w których głównie pije się alkohol, nie kupować alkoholu, nie dawać w prezencie, upewniać się, że w tym, co chce się zjeść albo wypić nie ma alkoholu (np. torty, lody, czekoladki i wiele innych); wielu znanych mi alkoholików nie używa kosmetyków na bazie alkoholu - na szczęście jest już spory wybór innych. Wyzwalaczy, poza alkoholem, jest całe mnóstwo i często mają one charakter indywidualny - mogą to być miejsca, osoby sytuacje, przedmioty, nawet dźwięki, które konkretnej osobie kojarzą się z piciem. Na pewno nie wymieniłem tutaj wszystkich, wydaje mi się nawet, że nie jest to możliwe, jednak najważniejszą dla mnie, ulubioną, najbardziej skuteczną metodę, sposób, "trick", rozwiązanie, znalazłem w książce: Praktyka dowodzi, że nic lepiej nie umacnia niezależności od alkoholu, jak intensywna praca z innymi alkoholikami. Ten sposób jest zawsze skuteczny. Nawet wtedy, kiedy inne zawodzą. Jest to Dwunasty Krok naszego Programu ("Anonimowi Alkoholicy" s. 77). *** *Nie jestem profesjonalistą (lekarzem, psychologiem, terapeutą), nie reprezentuję Wspólnoty AA - jestem tylko niepijącym alkoholikiem, a prezentowane tu treści są wynikiem moich osobistych przeżyć i doświadczeń. Meszuge - pseudonim literacki polskiego pisarza, autora książek, artykułów i esejów dotyczących problematyki alkoholizmu, wyzwolenia z uzależnienia, Wspólnoty Anonimowych Alkoholików i Programu 12 Kroków AA oraz szeroko pojmowanego rozwoju osobistego. Ze względu na osobisty, momentami nawet intymny charakter pisarstwa Meszuge, bezkompromisowość oraz poruszający dramatyzm opisywanych spraw i zdarzeń, personalia autora chronione są specjalnymi umowami.

Klasyczny obraz alkoholika to ktoś, kto zawsze za dużo pije i z tego powodu jego życie się rozpada. Ale nie zawsze taka jest rzeczywistość. Niektórzy ludzie wydają się być w porządku, nawet jeśli nadużywają alkoholu. Eksperci nazywają tych ludzi "funkcjonalnymi" lub "wysoko funkcjonalnymi" alkoholikami Wciąż możesz nim być, mimo że masz świetne "życie na zewnątrz", z pracą, która dobrze się opłaca, domem, rodziną, przyjaźnią i więziami społecznymi - mówi Sarah Allen Benton, licencjonowany doradca ds. zdrowia psychicznego i autorka książki "Zrozumieć dobrze funkcjonującego alkoholika". Chociaż oficjalnie nazywa się to "zaburzeniami związanymi z używaniem alkoholu", wciąż słyszy się wiele osób mówiących o "alkoholizmie" lub "nadużywaniu alkoholu". Jest to stan, który waha się od łagodnego do umiarkowanego i ciężkiego. I to wszystko jest nadal problemem z alkoholem, nawet jeśli uważasz, że jest on "łagodny". W "Zaprzeczeniu"? Funkcjonalny alkoholik może nie zachowywać się tak, jak byś tego oczekiwał, Benton. Może być odpowiedzialny i produktywny. Mógłby nawet być wysoko osiągnięty albo mieć władzę. W rzeczywistości, jego sukces może doprowadzić do tego, że ludzie przeoczą jego picie. On też może być w zaprzeczeniu. Mógłby pomyśleć: "Mam świetną pracę, płacę rachunki i mam wielu przyjaciół, dlatego nie jestem alkoholikiem", mówi Benton. Albo może wymyślać wymówki takie jak: "Piję tylko drogie wino" albo "Nie straciłem wszystkiego lub doznałem niepowodzeń z powodu picia". Ale on nie radzi sobie dobrze, mówi dr Robert Huebner z Narodowego Instytutu Nadużyć Alkoholowych i Alkoholizmu. Nikt, jak ostrzega, "nie może pić dużo i przez długi czas zachowywać się odpowiedzialnie". Jeśli ktoś pije dużo, to go dogoni." Co to za znaki? Co to jest ciężkie picie? Dla kobiet, to picie więcej niż trzech drinków dziennie lub siedmiu w tygodniu. Dla mężczyzn, to cztery lub więcej dziennie lub 14 tygodniowo. Jeśli pijesz więcej niż dzienny lub tygodniowy limit, jesteś zagrożony. To nie jest jedyny sposób, aby stwierdzić, czy ty lub ktoś, na kim ci zależy, potrzebuje pomocy. Oznaki wysokofunkcjonującego alkoholizmu: Żarty o alkoholizmie Nienadążanie za głównymi obowiązkami w domu, pracy czy szkole Utrata przyjaźni lub problemy w związku z piciem Problemy prawne związane z piciem Potrzeba alkoholu, aby się zrelaksować lub poczuć się pewnie Picie rano lub w samotności. Upijanie się Zapominanie, co zrobiło się podczas picia. Chowanie alkoholu lub denerwowanie się przy konfrontacji odnośnie picia Ryzyko Funkcjonalni alkoholicy mogą wydawać się być pod kontrolą, mówi Benton, ale mogą narazić siebie lub innych na niebezpieczeństwo poprzez picie i jazdę samochodem, ryzykowne spotkania seksualne lub zaciemnienie. Ciężkie picie wiąże się z wieloma innymi zagrożeniami. Może prowadzić do chorób wątroby, zapalenia trzustki, niektórych form raka, uszkodzenia mózgu, poważnej utraty pamięci i wysokiego ciśnienia krwi. Sprawia też, że jest bardziej prawdopodobne, że ktoś umrze we wraku samochodu lub w wyniku morderstwa albo samobójstwa. A nadużywanie alkoholu zwiększa szanse na przemoc domową, wykorzystywanie i zaniedbywanie dzieci oraz alkoholowy zespół płodowy.

Alkohol spożywany w nadmiarze może być przyczyną poważnych problemów zdrowotnych, z zagrażającym życiu zatruciem alkoholowym włącznie – przestrzega kardiolog z Górnośląskiego Centrum Medycznego (GCM) w Katowicach, apelując o rozsądek i umiar w Sylwestra. Zabawa zabawą, ale ostrożnie z alkoholem "Alkohol należy spożywać rozważnie, w niewielkich ilościach. Jeżeli się przeholuje, można doprowadzić do zatrucia alkoholowego, które jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia. Objawy takiego zatrucia to splątanie, stupor, wymioty, drgawki, powolny i nieregularny oddech. Jeśli kogoś takiego w naszym sąsiedztwie widzimy, należy powiadomić odpowiednie służby, żeby temu człowiekowi uratować życie" – powiedziała dr Anna Drzewiecka z działającej w GCM Kliniki Elektrokardiologii i Niewydolności Serca Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. Nie pijmy na pusty żołądek Specjalistka radzi, by na sylwestrową zabawę nie wybierać się z pustym żołądkiem, bo alkohol wówczas wchłania się szybciej i szybciej wywołuje objawy upojenia, a nawet zatrucia. "Pokarmy - szczególnie tłuste - spowalniają wchłanianie alkoholu i powodują, że komfort naszego życia następnego dnia jest lepszy. Nie poleca się węglowodanów, bo sam alkohol jest węglowodanem, raczej pokarmy mięsne" – dodała. Aby zminimalizować negatywne skutki spożycia alkoholu, należy przed i podczas imprezy pić dużo wody, dobrze jest też uzupełnić elektrolity, szczególnie potas. "To dlatego, że alkohol - wpływając na układ pokarmowy poprzez nudności, wymioty - może spowodować odwodnienie organizmu, zaburzenia elektrolitowe, wypłukuje też witaminy, więc dobrze jest je uzupełniać. Dobrze nawet jest zażyć je wcześniej, nawet jeśli nie planujemy przedawkowania alkoholu w trakcie imprezy sylwestrowej" – podkreśliła dr Drzewiecka. Co zrobić, jeśli przeholujemy? Jeśli mimo wszystko w Nowy Rok cierpimy z powodu kaca, należy sobie pomóc pijąc odpowiednią ilość wody. "Dobrze jest stosować płyny, które stosują sportowcy, zawierające witaminy, elektrolity, dobrze jest też uzupełnić glukozę, bo stan zwany +day after+ jest spowodowany przez obniżony poziom glukozy" – wyjaśniła. "Jeść należy potrawy lekkostrawne, na co żołądek pozwoli. Kawa nie jest wskazana - może pogłębić odwodnienie, nasilić problemy żołądkowo-jelitowe. Można natomiast zaparzyć i wypić jakieś łagodne ziółka, np. rumianek. Jeśli czujemy się na siłach, to spacer zdecydowanie dobrze nam zrobi" – zalecała kardiolog. Leki a alkohol Lekarka przestrzegła też przed odstawianiem leków w sylwestrowy wieczór. "Niektórzy uważają, że jeśli piją, to nie biorą leków. Nie jest to działanie w pełni słuszne, dlatego, że u pacjentów chorujących na nadciśnienie odstawienie leków, ominięcie dawki może spowodować skok ciśnienia i powikłania typu nawet udaru czy zawału. Należy leki zażyć, natomiast oczywiście przyjmując je nie należy przesadzać z alkoholem. W pewnych dawkach alkohol powoduje również obniżenie ciśnienia i nałożenie się działania leku i alkoholu może spowodować niebezpieczny dla życia spadek ciśnienia" – powiedziała. ZOBACZ TAKŻE: Postanowienia noworoczne? Okazuje się, że żadna z gwiazd takich nie robi. Dlaczego?

Choroba alkoholowa może rozwijać się nawet latami, a jej pierwsze objawy często bywają niejednoznaczne i traktowane przez otoczenie jako pojedyncze incydenty. Dopiero z czasem, kiedy problem się nasila zaczyna być dostrzegany i prawidłowo interpretowany, nie tylko przez najbliższych osoby uzależnionej, ale również dalsze otoczenie. Jak rozpoznać objawy uzależnienia?O zespole uzależnienia od alkoholu mówimy wówczas, gdy u osoby chorej występują jednocześnie przynajmniej trzy z ośmiu objawów: Głód alkoholowy tzw. głód alkoholu lub głód alkoholowy objawiający się silną i natrętna potrzebą spożywania alkoholu, Upośledzenie zdolności kontrolowania picia alkoholu prowadzące do trudności w unikaniu rozpoczęcia picia oraz trudności w zakończeniu picia lub kontrolowania spożycia do wcześniej założonego poziomu, Spożywanie alkoholu w celu zapobiegania dolegliwościom wynikającym z alkoholowego zespołu abstynencyjnego osoba uzależniona sięga po alkohol, żeby nie odczuwać powyższych objawów, jednocześnie w swoim subiektywnym odczuciu jest przekonana, że to postępowanie jest skuteczne, Objawy abstynencyjne odczuwanie objawów abstynencyjnych w postaci: drgawek i drżenia mięśni, nadciśnienia tętniczego, tachykardii, nudności, wymiotów, biegunek, zaburzeń snu, bezsenności, światłowstrętu, wysuszenia śluzówek, wzmożonej potliwości, drażliwego nastroju, obniżonego nastroju, odczuwania lęku Zwiększona tolerancja alkoholu w wyniku której osoba uzależniona musi spożywać coraz większe dawki alkoholu w celu wywołania oczekiwanego efektu, Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu Zaniedbywanie przyjemności i zainteresowań postępujące zaniedbywanie przyjemności, zachowań i zainteresowań alternatywnych dla picia, Spożywanie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości spożywanie alkoholu mimo oczywistej wiedzy o jego szczególnej szkodliwości i negatywnym wpływie na organizm. Objawy uzależnienia od alkoholu w praktycePoczątkowo osoba uzależniona spożywa alkohol wyłącznie w sytuacjach towarzyskich. To przynosi jej odprężenie i rozluźnienie, w związku z czym zaczyna szukać okazji do picia. Cały czas robi to jeszcze w kontekście towarzyskim. Coraz częściej mają jednak miejsce incydenty, w których rosnąca tolerancja alkoholu powoduje, że oczekiwany efekt rozluźnienia i odprężenia nie następuje. To rodzi pewnego rodzaju frustracje. Osoba uzależniona zaczyna namawiać swoich kompanów do dalszego picia i przyjmowania coraz większych dawek alkoholu, a kiedy ci nie chcą bywa nawet agresywna. Z czasem alkoholik odkrywa, że uczycie odprężenia i rozluźnienia nie jest wynikiem zakrapianych spotkań towarzyskich, a wyłącznie alkoholu. Zaczyna pić w samotności, już bez wyszukiwania okazji. Na tym etapie osoba uzależniona przejawia tendencje do popadania w ciągi alkoholowe, podczas których zdarzają się tzw. palimpsety (luki pamięciowe). Próby zaprzestania spożywania alkoholu prowadzą natomiast do odczuwania nieprzyjemnych objawów zespołu odstawiennego. Alkohol wpływa na życie prywatne i zawodowe osoby uzależnionej. W początkowych stadiach choroby osoba uzależniona czuje się winna, że z jej powodu rodzina cierpi, dlatego szuka dla swojego zachowania wymówki. Bywa, że staje się agresywna. Z czasem wymówki nie są już potrzebne, a agresja i narastające poczucie irytacji staję się nieodłącznym towarzyszem każdego dnia bez kieliszka. Dlatego też osoby uzależnione w zaawansowanym stadium uzależnienia często rozpoczynają dzień do „małego piwka” na poprawę samopoczucia. To przekłada się na niemożność utrzymania zatrudnienia, problemy finansowe, a także problemy zdrowotne wynikające z stałego zatruwania zaczyna się uzależnienie od alkoholu?Pierwsze objawy alkoholizmu często przyjmują postać sygnałów ostrzegawczych, które – jeśli zostaną zignorowane przez chorego i otoczenie – mogą doprowadzić do dalszego rozwoju choroby alkoholowej, a w konsekwencji do sytuacji, w której objawy uzależnienia od alkoholu są jednoznaczne i oczywiste. Kiedy zatem zaczyna się uzależnienie od alkoholu? Jakie są pierwsze objawy alkoholizmu?Zanim u osoby uzależnionej rozwiną się charakterystyczne objawy opisane powyżej, wcześniej zazwyczaj pojawiają się symptomy ostrzegawcze, które możemy określać mianem pierwszych objawów alkoholizmu. Zalicza się do nich codzienne spożywanie napojów alkoholowych (niezależnie od zawartości alkoholu, mogą to być produkty browarnicze, jak również lekkie wina musujące),picie w samotności, a także w sytuacjach odczuwania smutku, cierpienia, zmęczenia,jednorazowe przyjmowanie płynów zawierających dawkę większą niż 100 gramów alkoholu czasem pierwsze objawy alkoholizmu zaczynają być coraz bardziej odczuwalne w różnych sferach życia osoby uzależnionej. Początkowo są one zrzucane na karb przemęczenia, złego samopoczucia, stresującej sytuacji… Po pewnym czasie stają się bardziej oczywiste i jednoznaczne. Wraz z rozwojem uzależnienia osoba chora:zaniedbuje codzienne obowiązki,szuka okazji do sięgnięcia po trunek,sięga po alkohol w celu zniwelowania skutków wcześniejszego nadużycia,podejmuje działania nieodpowiedzialne, jak prowadzenie pojazdu mechanicznego (samochodu lub motocykla) w stanie upojenia od alkoholu – objawy, których nie powinniśmy ignorowaćWarto pamiętać, że alkoholizm jest chorobą i jak każda choroba postępuje z czasem. Dlatego należy zwracać uwagę już na pierwsze symptomy choroby, gdyż wcześnie wykryta jest znacznie łatwiejsza do wyleczenia. Obserwując u siebie lub u swoich najbliższych pierwsze objawy uzależnienia, nawet jeśli pozornie wydają się nieszkodliwe, warto wdrożyć działania zaradcze. Jednym z takich działań może być konsultacja z psychoterapeutą, który wskaże nam inne sposoby radzenia sobie ze stresem, przemęczeniem, strachem lub poczuciem bezsensu – emocjami, odczuciami i stanami, których każdy z nas doświadcza w życiu.

Zastanawiasz się, jak poradzić sobie z pijaną matką w czasie wakacji, czy jak możesz jej pomóc? Czy przyjaciele powiedzieli ci, że jesteś pomocnikiem dla współmałżonka? Czy uważasz, że cierpisz z powodu problemów alkoholowych ukochanej osoby? Może być trudno usłyszeć, że trzeba się zmienić, gdy ukochana osoba żyje z alkoholizmem. Przecież to jest ich problem, prawda? Niestety, można zmienić tylko siebie, a jedynym sposobem, w jaki można przerwać i zmienić obecny przebieg interakcji z osobami z zaburzeniami używania substancji, jest zmiana swoich reakcji. Ci, którzy żyją lub żyli z aktywnymi alkoholikami lub osobami zmagającymi się z nałogiem, stwierdzają, że doświadczenie to głęboko ich dotknęło. Wiele razy frustracja i stres mogą być spowodowane przez własne działania i wybory. Dostosowując swoje podejście i stosunek do problemu, możesz umieścić go w innej perspektywie, tak aby nie zdominował już twoich myśli i życia. Pod pewnymi względami świadomość, że możesz zmienić swoje podejście i postawę, daje Ci siłę. Nie musisz już dłużej robić niektórych rzeczy, które robisz w swoim tańcu z osobą uzależnioną. Oto 10 rzeczy, które możesz przestać robić, a które mogą pomóc zmniejszyć presję. 1. Obwinianie siebie To typowe dla alkoholików, że próbują zrzucać winę za swoje picie na okoliczności lub inne osoby z ich otoczenia, także te, które są im najbliższe. Często zdarza się, że alkoholik mówi: "Jedynym powodem, dla którego piję, jest to, że ty... " Nie wciskaj się w to. Jeśli twój ukochany jest prawdziwym alkoholikiem, to będzie pił bez względu na to, co zrobisz lub powiesz. To nie twoja wina. Uzależnili się od alkoholu i nic nie stanie między nimi a wybranym przez nich narkotykiem. 2. Brać to osobiście Kiedy alkoholicy obiecują, że już nigdy nie będą pić, ale niedługo potem wracają do picia jak zawsze, członkom rodziny łatwo jest przyjąć złamane obietnice i kłamstwa osobiście. Możecie myśleć: "Jeśli naprawdę mnie kocha, nie okłamałaby mnie". Ale jeśli naprawdę uzależnili się od alkoholu, ich chemia mózgu mogła się zmienić do tego stopnia, że są całkowicie zaskoczeni niektórymi z dokonywanych przez siebie wyborów. Mogą nie mieć kontroli nad własnymi decyzjami. 3. Próbować to kontrolować Wielu członków rodziny alkoholików oczywiście próbuje wszystkiego, co może im się wydawać, aby ich ukochana osoba przestała pić. Niestety, zazwyczaj powoduje to, że członkowie rodziny alkoholika czują się samotni i sfrustrowani. Możesz sobie wmówić, że na pewno jest coś, co możesz zrobić. Ale rzeczywistość jest taka, że nawet alkoholicy nie potrafią kontrolować swojego picia, starają się jak mogą. Nawet wiedząc o tym, możesz nadal chcieć pomóc swojej ukochanej osobie, gdy znajduje się ona w środku kryzysu. W rzeczywistości, zazwyczaj jest to czas, kiedy rodzina nie powinna nic robić. Kiedy osoba mająca problem z używaniem substancji osiąga punkt krytyczny, czasami jest to czas, kiedy w końcu przyznaje się, że ma problem i zaczyna sięgać po pomoc. Jeśli przyjaciele lub członkowie rodziny spieszą się i "ratują" osobę z sytuacji kryzysowej, może to opóźnić decyzję o uzyskaniu pomocy. Niech się stanie kryzys Dla tych, którzy kochają kogoś, kto żyje z uzależnieniem, bardzo trudno jest usiąść z założonymi rękami i pozwolić, aby kryzys rozgrywał się w pełni. Kiedy ktoś, kogo kochasz, osiągnie punkt w użyciu substancji, kiedy dostanie DUI, straci pracę lub zostanie wtrącony do więzienia, może być trudne do zaakceptowania koncepcja, że najlepszą rzeczą, jaką można zrobić w tej sytuacji jest nie robić nic. Może się wydawać, że jest to sprzeczne ze wszystkim, w co wierzysz. Niestety, to powoduje, że cykl powtarza się... w nieskończoność. Nie musisz stwarzać kryzysu, ale uczenie się oderwania pomoże ci pozwolić na kryzys - taki, który może być jedynym sposobem na stworzenie zmiany. 4. Próbując ją wyleczyć Nie popełnij błędu, alkoholizm i uzależnienie od alkoholu to podstawowe, przewlekłe i postępujące choroby, które czasami mogą być śmiertelne. Nie jesteś pracownikiem służby zdrowia, a nawet jeśli jesteś, nie powinieneś ponosić odpowiedzialności za leczenie przyjaciół lub członków rodziny. Nie jesteś wyszkolonym doradcą ds. nadużywania substancji, i znów, nawet jeśli jesteś, Twoja rola nie powinna być doradcą. Tak się składa, że kochasz kogoś, kto prawdopodobnie będzie potrzebował profesjonalnego leczenia, aby odzyskać zdrowie. To jest ich odpowiedzialność, nie twoja. Nie można wyleczyć choroby. Bez względu na to, jakie jest twoje pochodzenie, potrzebujesz pomocy z zewnątrz. Alkoholicy zazwyczaj przechodzą przez kilka etapów, zanim będą gotowi do zmiany. Dopóki alkoholik nie zacznie zastanawiać się nad odejściem z nałogu, wszelkie działania, które podejmiesz, aby "pomóc" mu w odejściu z nałogu, będą często napotykać na opór. Nawet jeśli nie jesteście odpowiedzialni za "leczenie" alkoholizmu ukochanej osoby, możecie być zainteresowani poznaniem niektórych rzeczy, które sprawiają, że pijący chcą przestać pić, jak również niektórych rzeczy, które przeszkadzają alkoholikowi w wytrzeźwieniu. Możesz rozważyć rodzinną interwencję. Zanim zastanowisz się nad sposobami przeprowadzenia interwencji, przeczytaj chwilę dalej o tym, jak dbać o siebie - nie tylko o siebie, ale ponieważ często jest to jedyny sposób, w jaki osoba uzależniona otrzyma pomoc, której potrzebuje. Jeśli Ty lub Twoja najbliższa osoba zmagasz się z używaniem substancji lub uzależnieniem, skontaktuj się z infolinią SAMHSA (Substance Abuse and Mental Health Services Administration) pod numerem 1-800-662-4357, aby uzyskać informacje na temat ośrodków wsparcia i leczenia w Twojej okolicy. Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego można znaleźć w naszej Krajowej Bazie Danych Helpline. 5. Krycie go W kręgach rehabilitacyjnych jest żart o alkoholiczce w zaprzeczeniu, która krzyczy: "Nie mam problemu, więc nie mówcie nikomu!" Alkoholicy zazwyczaj nie chcą, aby ktokolwiek znał poziom spożycia alkoholu, ponieważ jeśli ktoś dowie się o pełnym zakresie problemu, może spróbować pomóc. Jeśli członkowie rodziny próbują "pomóc" (umożliwić alkoholikowi), kryjąc się za jego piciem i wymyślając dla nich wymówki, grają od razu w grę o zaprzeczenie alkoholika. Otwarte i uczciwe podejście do problemu jest najlepszym rozwiązaniem. 6. Akceptacja niedopuszczalnego zachowania Akceptacja niedopuszczalnego zachowania zazwyczaj zaczyna się od małego incydentu, który członkowie rodziny zmyślają: "Mieli po prostu za dużo do wypicia". Ale następnym razem, zachowanie może być trochę gorsze, a potem jeszcze gorsze. Powoli zaczynasz akceptować coraz bardziej niedopuszczalne zachowania. Zanim zdasz sobie z tego sprawę, możesz znaleźć się w pełnej przemocy relacji. Nadużycia nigdy nie są dopuszczalne. Nie musisz akceptować niedopuszczalnego zachowania w swoim życiu. Masz wybór. Ważne jest, aby chronić swoje dzieci również przed niedopuszczalnym zachowaniem. Nie toleruj żadnych krzywdzących lub negatywnych uwag skierowanych do dzieci. Komentarze te mogą prowadzić do trwałego uszkodzenia psychiki dziecka. Chroń swoje dzieci, i nie wahaj się trzymać dziecka z dala od kogoś, kto pije i nie respektuje twoich granic. Dorastanie w domu alkoholika może pozostawić trwałe blizny. 7. Mieć nieuzasadnione oczekiwania Jednym z problemów w kontaktach z alkoholikiem jest to, co może wydawać się rozsądnym oczekiwaniem w pewnych okolicznościach, może być całkowicie nierozsądne, jeśli chodzi o kogoś, kto jest uzależniony. Kiedy alkoholicy przysięgają Tobie i sobie samym, że nigdy nie dotkną kolejnej kropli, możesz naturalnie oczekiwać, że są szczerzy i nie będą pić więcej. Ale z alkoholikami, to oczekiwanie okazuje się nierozsądne. Czy rozsądne jest oczekiwanie, że ktoś będzie z tobą szczery, gdy osoba ta nie jest w stanie nawet być szczera wobec siebie? 8. Życie w przeszłością Kluczem do radzenia sobie z alkoholizmem w rodzinie jest skupienie się na sytuacji, jaka panuje obecnie. Alkoholizm jest chorobą postępującą. Nie osiąga pewnego poziomu i utrzymuje się tam bardzo długo; pogarsza się jeszcze bardziej, dopóki alkoholik nie zacznie szukać pomocy. Nie możesz pozwolić, aby rozczarowania i błędy z przeszłości wpłynęły na twoje dzisiejsze wybory, ponieważ prawdopodobnie zmieniły się okoliczności. 9. Uniemożliwienie mu stawienia czoła konsekwencjom Często, próbując "pomóc", dobrze myślący bliscy faktycznie zrobią coś, co pozwoli alkoholikom kontynuować ich destrukcyjną drogę. Dowiedz się, co robisz źle i upewnij się, że nie robisz niczego, co wzmacnia zaprzeczenie alkoholika lub uniemożliwia mu stawienie czoła naturalnym konsekwencjom jego działań. Wielu alkoholików w końcu zwróciło się o pomoc, gdy zdali sobie sprawę, że ich system wspomagający już nie istnieje. Co się dzieje, gdy umożliwiasz alkoholikowi dalsze funkcjonowanie? Dokładna odpowiedź zależy od konkretnej sytuacji, ale zazwyczaj zdarzają się dwie rzeczy: Alkoholik nigdy nie czuje bólu. To odwraca uwagę od zachowania alkoholika. Na przykład, jeśli twoja ukochana osoba zemdleje na podwórku, a ty ostrożnie pomagasz jej wejść do domu i do łóżka, tylko ty odczuwasz ból. Skupienie staje się wtedy tym, co zrobiłeś - gorzej niż tym, co zrobiłeś, pijąc tak dużo, że zemdlałeś na zewnątrz. Jeśli w tej sytuacji budzi się rano na trawniku, a sąsiedzi patrzą przez okno i przychodzą do domu, podczas gdy ty i dzieci z radością jecie śniadanie, pozostaje, by stawić czoła bólowi. Jedyne, co im pozostało, to ich własne zachowanie. Innymi słowy, ich zachowanie, a nie twoja reakcja na ich zachowanie, staje się przedmiotem zainteresowania. Tylko wtedy, gdy doświadczą własnego bólu, poczują potrzebę zmiany. Naturalne konsekwencje mogą oznaczać, że odmawiasz spędzania czasu z alkoholikiem. Ta decyzja nie jest wredna ani niemiła. To akt ochrony dla siebie. Nie jest twoim zadaniem "wyleczenie" alkoholizmu ukochanej osoby, ale dopuszczenie do wystąpienia naturalnych konsekwencji jest jednym z czynników, które mogą popchnąć osobę z etapu prekontemplacyjnego do etapu kontemplacyjnego przezwyciężania uzależnienia. Etap kontemplacyjny kończy się decyzją o wprowadzeniu zmian, jednak zanim uzależnienie zostanie opanowane, zwykle konieczne są dalsze kroki, takie jak przygotowanie, działanie i późniejsza konserwacja oraz prawdopodobny nawrót choroby. 10. Niesięganie po pomoc Po latach ukrywania alkoholika i nie mówienia o "problemie" poza rodziną, może wydawać się zniechęcające sięganie po pomoc grupy wsparcia, takiej jak Grupa Rodzinna Al-Anon. Ale miliony znalazły rozwiązania, które prowadzą do spokoju wewnątrz tych spotkań. Wybranie się na spotkanie Al-Anon to jedna z tych rzeczy, kiedy już to zrobisz, powiesz: "Powinienem był to zrobić lata temu". Gwarantowana recepta na odzyskanie należności W wydaniu newslettera DMC Campfire z lipca 2013 r. ukazał się artykuł skierowany do rodzin osób uzależnionych zatytułowany "How Can I Help? Artykuł ten zawierał to, co DMC nazywa "Gwarantowaną receptę na wyzdrowienie". Rzeczy, które możesz zacząć robić, aby pomóc swojej ukochanej osobie." Poniższe sugestie zostały dostosowane z recepty Dunklina na wyzdrowienie. Chociaż są one skierowane do rodzin chrześcijańskich zmagających się z uzależnieniem, zasady te mogą być stosowane przez każdego. Oświadczenia dotyczące leczenia Nie muszę już zaprzeczać istnieniu uzależnienia w naszej rodzinie. Nie muszę już kontrolować używania przez uzależnionych. Nie muszę już ratować uzależnionego. Nie muszę już słuchać powodów, dla których uzależniony jest używany. Nie muszę już dłużej przyjmować ani wyciągać obietnic. Nie muszę już zasięgać porad u osób źle poinformowanych. Nie muszę już zrzędzić, głosić, współczuć ani gestykulować. Nie muszę już dłużej pozwalać, aby uzależniony wykorzystywał mnie lub moje dzieci. Nie muszę już dłużej być ofiarą uzależnienia. Być może niewiele możesz zrobić, aby pomóc alkoholikowi, dopóki nie będzie gotowy do pomocy, ale możesz przestać pozwalać, aby problem z piciem zdominował twoje myśli i twoje życie. Dobrze jest dokonywać wyborów, które są dobre dla własnego zdrowia fizycznego i psychicznego. Warto przeczytać: Agresja po alkoholu – dlaczego alkoholik jest agresywny? Czytaj więcej